Φλώρινα - Florina

Πόλη της Μακεδονίας, πρωτεύουσα του νομού Φλώρινας. Αποτελεί έδρα του ομώνυμου δημοτικού διαμερίσματος και του δήμου Φλώρινας.  .  .

Έχει 14.279 κατοίκους και βρίσκεται στους ανατολικούς πρόποδες του όρους Περιστερίου σε υψόμετρο 660 μ. Την πόλη διασχίζει ο ποταμός Σακουβέλας. Η Φλώρινα αποτελεί το οικονομικό και διοικητικό κέντρο του ομώνυμου νομού. Αποτελεί επίσης πνευματικό κέντρο με ανώτατες και ανώτερες σχολές καθώς και άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Στην πόλη λειτουργούν επίσης Αρχαιολογικό Μουσείο, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, λαογραφικά μουσεία, αίθουσες τέχνης, βιβλιοθήκες, καλλιτεχνικές και πολιτιστικές λέσχες κτλ. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα συμπλέγματα παραδοσιακών μακεδονίτικων και νεοκλασικών κτισμάτων που βρίσκονται στις όχθες του ποταμού Σακουβέλα.

Η Φλώρινα ιδρύθηκε στη βυζαντινή εποχή με το όνομα Χλωρός. Αναφέρεται επίσης ως Φλωρός, Χλερηνός, Φλερηνός, ονόματα που όλα είναι σχετικά με την πλούσια χλωρίδα της περιοχής. Σύμφωνα με τη μυθολογία, στη θέση της είχε το παλάτι του ο μυθικός βασιλιάς Φλώρις. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας οι Έλληνες κάτοικοί της υπέφεραν από συνεχείς καταπιέσεις, που συχνά τους οδηγούσαν στην αποδημία. Κέντρο βέβαια της περιοχής εθνικό, πνευματικό, οικονομικό ήταν τότε το Μοναστήρι, από το οποίο κατάγονται πολλοί από τους σημερινούς κατοίκους της Φλώρινας. Μετά τα Ορλοφικά (1770), η πόλη υπέφερε από συνεχείς επιδρομές Τουρκαλβανών. Με την έκρηξη της επανάστασης του 1821 στη Μακεδονία πολλοί κάτοικοι της Φλώρινας πύκνωσαν στα βουνά τις τάξεις των κλεφταρματολών πολεμώντας τους Τούρκους. Αλλά η αποτυχία του κινήματος της Νάουσας και η παρουσία των πολλών τουρκικών στρατευμάτων στην περιοχή κατέπνιξαν το κίνημα. Οι κλεφταρματολοί, όμως, συνέχιζαν να δρουν στα γειτονικά βουνά με κέντρο το Πισοδέρι.

Με την αναγνώριση από την Τουρκία της βουλγαρικής κοινότητας στη Φλώρινα και την ίδρυση βουλγαρικών σχολείων, άρχισε μία περίοδος έντασης μεταξύ του πληθυσμού της πόλης που είχε διχαστεί, ανάλογα με την εθνική συνείδηση, μεταξύ των υποστηρικτών της ελληνικής ή της βουλγαρικής πολιτικής στη Μακεδονία. Η ένταση αυτή ογκώθηκε υπερβολικά μετά την αναγνώριση της Βουλγαρίας ως ηγεμονίας και τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, με την οποία και η Φλώρινα υπαγόταν στο βουλγαρικό κράτος. Μετά την αντίδραση των ευρωπαϊκών δυνάμεων, ιδιαίτερα της Αυστρίας, έγινε αναθεώρηση της συνθήκης τον Ιούνιο του 1878, και τα όρια της Βουλγαρίας περιορίστηκαν ανάμεσα στο Δούναβη και στον Αίμο.

Ύστερα από την ατυχή έκβαση του ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897, οι Έλληνες της Φλώρινας αντιμετώπισαν πολλά δεινά από τους Βουλγάρους, αλλά και από τη σερβική και τη ρουμανική προπαγάνδα. Η Φλώρινα ελευθερώθηκε από τον ελληνικό στρατό στις 7 Νοεμβρίου 1912.

Στη διάρκεια του β’ παγκόσμιου πολέμου η πόλη έμεινε υπό γερμανική κατοχή από τον Απρίλιο του 1940 ως το Σεπτέμβριο του 1944.

Φλώρινας δημοτικό διαμέρισμα. Δημοτικό διαμέρισμα του δήμου Φλώρινας του νομού Φλώρινας. Έχει δύο οικισμούς (Φλώρινα και Σίμος Ιωαννίδης) και 14.555 κατοίκους.

  Επιμέλεια Άρθρου & Φωτογραφίας : Γεώργιος Λυμπερόπουλος