Τυνδάρεως – Tyndareos

 Μυθικός ήρωας, βασιλιάς της Σπάρτης. Σύμφωνα με μια εκδοχη ήταν γιος του Περιήρη και εγγονός του Αιόλου και της Γοργόνης, κόρης του Θησέα. Άλλη εκδοχή αναφέρει ότι ήταν γιος του βασιλιά της Σπάρτης Οίβαλου. . .

   Παντρεύτηκε τη Λήδα, την πανέμορφη κόρη του βασιλιά της Αιτωλίας Θέστιου και της Παντείδυιας. Κατά την παράδοση, η Λήδα ήταν πράγματι κόρη του Γλαύκου, γιου του Σίσυφου, ο οποίος είχε ξελογιάσει την αγνή Παντείδυια στη Σπάρτη. Όταν αργότερα ο Θέστιος παντρεύτηκε την Παντείδυια, έγινε πατέρας της Λήδας. Στην αυλή του πεθερού του στην Αιτωλία κατέφυγε ο Τυνδάρεος όταν ο αδερφός του Ιπποκόωντας με τους δώδεκα γιους του τον έδιωξε από το θρόνο. Σύμφωνα με το μύθο, ο Ηρακλής σκότωσε τον Ιπποκόοντα και τους γιους του και επανέφερε τον Τυνδάρεο στην εξουσία της Σπάρτης.

   Ο Τυνδάρεως έκανε με τη Λήδα πολλά παιδιά. Ένα απ' αυτά ήταν η Κλυταιμνήστρα, η μετέπειτα σύζυγος του βασιλιά των Μυκηνών Αγαμέμνονα.

   Η ομορφιά της Λήδας άναψε τον ερωτικό πόθο στο βασιλιά των αθανάτων, τον Δία. Για να πετύχει το σκοπό του μεταμορφώθηκε σε ολόλευκο κύκνο. H Λήδα μαγεύτηκε από τη χάρη και τη μεγαλοπρέπειά του και αφέθηκε στις ερωτικές του περιπτύξεις.Την ίδια όμως νύχτα, σύμφωνα με το μύθο, πλάγιασε και με το σύζυγό της, το βασιλιά της Σπάρτης. Κάρπισαν έτσι στα σπλάχνα της οι καρποί του νόμιμου και του παράνομου έρωτά της. Οι Έλληνες διηγούνταν ότι η Λήδα γέννησε από εκείνη τη νύχτα δυο αβγά. Από το πρώτο βγήκε ο Κάστορας, γιος του Τυνδάρεου, ενώ από το δεύτερο η ωραία Ελένη και ο Πολυδεύκης, παιδιά και τα δύο του Δία. Μια άλλη εκδοχή αναφέρει ότι από το ένα αβγό βγήκε η Ελένη, ενώ από το άλλο, που είχε μέσα του δυο σπέρματα, γεννήθηκε ο Κάστορας, ο γιος του Τυνδάρεου και ο Πολυδεύκης, ο γιος του Δία. Οι δυο δίδυμοι αδερφοί ήταν γνωστοί στους Έλληνες με το όνομα Διόσκουροι.

Το όνομα του Τυνδάρεου συνδέεται επίσης με το όνομα της Ελένης, της πανέμορφης κόρης του, η οποία έγινε αργότερα η αφορμή για τον τρωικό πόλεμο.

   Σύμφωνα με μια εκδοχή, ο Τυνδάρεως εμπιστεύτηκε τη θυγατέρα του στο βασιλιά των Αθηνών Θησέα, μικρή ακόμα, σε ηλικία εφτά ή έντεκα χρόνων, επειδή φοβόταν τον Εναροφόρο, γιο του Ιπποκόωντα, που βάλθηκε να αρπάξει την πανέμορφη κορασίδα.

Όταν η ξακουστή σ' όλη την Ελλάδα για την ομορφιά της βασιλοπούλα έφτασε σε ηλικία γάμου, είκοσι εννιά από τους γνωστούς βασιλιάδες της Ελλάδας έφτασαν στην αυλή του βασιλιά της Σπάρτης ζητώντας το χέρι της πανέμορφης νύφης.

   Ανάμεσα στους μνηστήρες οι πιο γνωστοί ήταν ο Οδυσσέας, ο Αίαντας, ο Πάτροκλος και ο Μενέλαος. Ο Τυνδάρεως φοβήθηκε ότι μετά την τελική επιλογή, η οργή των επίδοξων συζύγων της Ελένης θα ξέσπαγε πάνω του. Αφού συμβουλεύτηκε τον Οδυσσέα, τους υποχρέωσε να ορκιστούν ότι θα σεβαστούν το αποτέλεσμα, όποιο κι αν ήταν, και θα υπερασπιστούν στο μέλλον εκείνον ο οποίος τελικά θα κέρδιζε την καρδιά της ωραίας Ελένης. Τότε μόνο η βασιλοπούλα αποκάλυψε ότι ο εκλεκτός της καρδιάς της ήταν ο Μενέλαος, ο γιος του Ατρέα.

Οι Σπαρτιάτες λάτρευαν τον Τυνδάρεω σαν ήρωα. Μάλιστα στο ιερό της Αφροδίτης στη Σπάρτη λάτρευαν την Αφροδίτη Μορφώ. Το άγαλμα της θεάς έφερε πέπλο στο κεφάλι και αλυσίδες στα πόδια.  Έλεγαν ότι ο Τυνδάρεως είχε στολίσει έτσι το άγαλμα για να εκδικηθεί τη θεά του έρωτα που είχε μετατρέψει σε άβουλο θύμα της την κόρη του Ελένη, ενώ, άλλοι υποστηρίζουν, για να υπενθυμίζει στα νεαρά κορίτσια το πόσο επικίνδυνα είναι τα παιχνίδια του έρωτα. 

 

     Περίληψη για Τυνδάρεως . . . 

  Μυθικός ήρωας, βασιλιάς της Σπάρτης και σύζυγος της Λήδας.

  Κόρες του ήταν η Ελένη, η Κλυταιμ(ν)ήστρα, η Τιμάνδρα και η Φιλονόη και γιοι του οι Διόσκουροι.

  Αδελφοί του Τυνδάρεως ήταν ο Λεύκιππος, ο Αφαρέας, ο Ιπποκόωντας και ο Ικάριος.

  Επιμέλεια Άρθρου & Φωτογραφίας : Γεώργιος Λυμπερόπουλος