Τάνταλος – Tantalos

Γιος του Δία ή του Τμώλου και της Πλουτώς. Ήταν βαθύπλουτος βασιλιάς της Παφλαγονίας (ή της Φρυγίας ή της Λυδίας). Έδρα του είχε τη Σίπυλο (ή την Κόρινθο ή το Άργος).   .  . .

Από την Ευρυάνασσα (ή την Πλειάδα Ταϋγέτη ή την Υάδα Διώνη) απέκτησε τρία παιδιά, τον Πέλοπα, τον Βροντέα και τη Νιόβη. 

Οι θεοί τον αγαπούσαν, γι' αυτό τον καλούσαν συχνά στο τραπέζι τους. 

Αυτός όμως ασέβησε προς τους θεούς, σφάζοντας τον ίδιο το γιο του και προσφέροντάς τον ως γεύμα στους θεούς ή, κατ' άλλους, κλέβοντας και προδίδοντας στους ανθρώπους τα μυστήρια του Δία. 

Για να τον τιμωρήσουν οι θεοί τον καταδίκασαν σε αιώνια πείνα και δίψα. 

Τον τοποθέτησαν μέσα σε μια λίμνη, κάτω από καρποφόρα δέντρα· όταν έσκυβε να πιει, το νερό υποχωρούσε και απομακρυνόταν· όταν ύψωνε το χέρι για να κόψει καρπό, τα κλαδιά του δέντρου ανυψωνόταν. 

Οι απόγονοι του Τάνταλου διατήρησαν τα άγρια πάθη του προγόνου τους και διαιώνισαν τα εγκλήματα.