Τάλως – Talos

1.  ή Κάλως.  Γιος της Πέρδικας, αδερφής του Δαίδαλου. Από το θείο του Δαίδαλο διδάχτηκε την αγαλματοποιία. Ο ίδιος υπήρξε εφευρέτης διάφορων εργαλείων, όπως του πριονιού, του κεραμευτικού τροχού κλπ.,   .   .   .

γι' αυτό τον φθόνησε ο θείος του, τον γκρέμισε από την ακρόπολη της Αθήνας και κατέφυγε στην Κρήτη.  

2.  Γίγαντας χάλκινος.  Είχε μια φλέβα αίματος από την κορυφή μέχρι το πόδι, όπου κλεινόταν από το νύχι. 

Ήταν έργο του Ήφαιστου που ο Δίας το δώρισε στον Μίνωα της Κρήτης. 

Ίσως ο μύθος να αποτελεί αρχαϊκή νύξη ότι πατρίδα της χαλκουργικής τέχνης ήταν η Κρήτη, αφού μάλιστα και οι παραδόσεις του Δαίδαλου συνδέονταν με την Κρήτη. 

Ο γίγαντας Τάλως είχε αναλάβει το καθήκον να επαγρυπνεί για την ασφάλεια της Κρήτης και να την προστατεύει από ξένους επιδρομείς. 

Γι' αυτό τρεις φορές την ημέρα περιέτρεχε τα παράλια της Κρήτης και αν συναντούσε ξένο, τον αγκάλιαζε, αναφλεγόταν κι έτσι τον σκότωνε. 

Όταν οι Αργοναύτες πήγαν στην Κρήτη, η Μήδεια τον μέθυσε και τον σκότωσε, αφαιρώντας το νύχι από το πόδι του.