Αγγούρι - Agouri

      Είναι φυτό του λαχανόκηπου, γνωστό με το επιστημονικό όνομα σικυός ο ήρεμος. Οι σπόροι της αγγουριάς, αφού μουσκεφθούν σε νερό,  .  .  .

σπέρνονται την άνοιξη, μετά τις όψιμες πογωνιές , σε βραγιές καλά οργωμένες και λιπασμένες με ζωική κόπρο, ή και με χημικό λίπασμα.

      Η σπορά γίνεται σε αυλάκια.

   Υπολογίζουμε ν` απέχει, μετά το βοτάνισμα, το ένα φυτό από το άλλο περίπου 80 πόντους. Σε ζεστά κλίματα η σπορά γίνεται από τον Μάρτη.

   Ο βλαστός της αγγουριάς έρπει στο έδαφος, ή αναρριχάται σε πασσαλίσκους.

   Τα φύλλα της είναι πλατιά, σχισμένα και καταπράσινα.

   Τα άνθη της κίτρινα, χωριστά τα` αρσενικά και χωριστά τα θυλικά (δίκλινα).

   Ο καρπός της αγγουριάς, το αγγολυρι, ή καστραβέτσι, ή δροσερό, έχει μακρουλό σχήμα και πράσινο χρώμα.

   Υπάρχουν πολλές ποικιλίες αγγουριών.

   Μία εξ` αυτών θεωρείται η καλύτερη, η λεγόμενη «καλυβιώτικα».

     Το αγγουράκι τρώγεται ωμό σε σαλάτα.

   Δεν περιέχει θρεπτικά στοιχεία παρά μονάχα νερό και κυτταρίνη. Είναι όμως δροσιστικό, ορεκτικό και πλούσιο σε βιταμίνες Α (αντινευρικές) και Γ (αντισκορβουτικές).

   Ο χυμός του δροσιστικός και μαλακτικός για την επιδερμίδα. Μ` αυτόν γίνεται και το καλλυντικό Γκόλντ-κρεμ.

Η αγγουριά προσβάλλεται από τη μελίγκρα, το ιώδιο και τον τετράνυχο.    

Επίβλεψη Άρθρου & Φωτογραφίας : Γεώργιος Λυμπερόπουλος