Κίμωλος - Kimolos

Νησί των Κυκλάδων μεταξύ Μήλου και Σίφνου, με πρωτεύουσα τον ομώνυμο οικισμό. Έχει έκταση 35,71 τ. χλμ. και η ψηλότερη κορυφή της φτάνει τα 397 μ.  .  .  .

Οι κάτοικοι ασχολούνται με την αλιεία, τη γεωργία, την κτηνοτροφία και τον τουρισμό.

Η ξηρότητα όμως του εδάφους και η ορεινή του διαμόρφωση δεν προσφέρονται για μεγάλες και αποδοτικές καλλιέργειες γεωργικών προϊόντων.  

Στο έδαφος της Κιμώλου υπάρχουν αργυρούχα μεταλλεύματα, των οποίων όμως η εκμετάλλευση είναι ασύμφορη. Επίσης βρίσκονται ποσότητες από κιμωλία και πωρόλιθους.

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι πολλές εκκλησίες του νησιού, όπως ο μητροπολιτικός ναός της Παναγίας της Οδηγήτριας και οι εκκλησίες της Παναγίας της Ελεούσας, του Αγίου Νικολάου, του Αγίου Γεωργίου, των Αγίων Αναργύρων, των Ταξιαρχών, της Ζωοδόχου Πηγής, της Ευαγγελίστριας κ.ά.

Επίσης, στην περιοχή του Παλαιόκαστρου βόρεια της Χώρας ανακαλύφθηκαν αρχαιολογικά ευρήματα των γεωμετρικών και αρχαϊκών χρόνων, ενώ στη ακτή Κοφτού ανακαλύφθηκαν ερείπια της αρχαίας πόλης του νησιού, νεκρόπολη, σπήλαιο με τάφους και αρκετά αγγεία γεωμετρικής και αρχαϊκής εποχής.

Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα το νησί κατοικείται από την εποχή του χαλκού.

Η ιστορία της Κιμώλου είναι στενά συνδεδεμένη με την ιστορία της Μήλου.

Στις αρχές του 13ου αιώνα ο Ενετός Μάρκος Σανούδος ένωσε την Κίμωλο με το δουκάτο της Νάξου (1207).

Το 1537 ο Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα κυρίεψε το νησί.

Οι Τούρκοι όμως δεν τόλμησαν ποτέ να παραμείνουν στην Κίμωλο από το φόβο των πειρατών και έτσι το νησί κυβερνιόταν από τον Αγγελέτο Γοζαγίνο μέχρι τις αρχές του 17ου αιώνα.

Κατά τη διάρκεια του ρωσοτουρκικού πολέμου του 1770-1774 την κυρίεψαν οι Ρώσοι, αλλά οι Τούρκοι επανήλθαν το 1778.

Ύστερα από την ανεξαρτησία της Ελλάδας προσαρτήθηκε σε αυτήν.

 

 

Επιμέλεια Άρθρου & Φωτογραφίας : Γεώργιος Λυμπερόπουλος

 

Η αναζήτηση στο άρθρο :   Kimolos, Kimolos, Κίμωλος, #kimolos, #kimolos, #κίμωλος, #nhsikimolos, #nisikimolos, #ellinikonisikimolos,

          GLi – Pedia, Εγκυκλοπαίδεια,