Ιδρώτας – Idrotas

Ο ιδρώτας είναι υγρό, που εκκρίνουν οι ιδρωτοποιοί αδένες ! . . . . ο ιδρώτας χρησιμεύει για την αποβολή περιττών αλάτων! . . . μάθετε περισσότερα για τη λέξη ιδρώτας . . .

ΟΡΙΣΜΟΣ

   Ο ιδρώτας είναι υγρό, που εκκρίνουν οι ιδρωτοποιοί αδένες του δέρματος του ανθρώπου και των ζώων. Είναι το αραιότερο από όλα τα υγρά του σώματος. Αποτελείται από νερό, που έχει διαλυμένες λίγες οργανικές ουσίες και ανόργανα άλατα. Οι ιδρωτοποιοί αδένες είναι πυκνότεροι στις παλάμες των χεριών και στα πέλματα των ποδιών.

Ο ιδρώτας χρησιμεύει για την αποβολή περιττών αλάτων και άλλων ουσιών. Σε κρυολογήματα, σε δηλητηριάσεις και σε άλλες ασθένειες έχει επίδραση ευεργετική. Η έκκριση του διευκολύνεται με αφεψήματα διαφόρων αρωματικών φυτών, με θερμά λουτρά, με εντριβές του δέρματος, με φάρμακα και άλλα μέσα.

Ο ιδρώτας έχει κακή οσμή και γι` αυτό επιβάλλεται το πλύσιμο του σώματος.

   Επίσης μεταφορικά η λέξη ιδρώτας, χρησιμοποιείται προκειμένου περί κοπιαστικής και βαρειάς εργασίας :  

«ίδρωσα ώσπου να τα καταφέρω». 

Επίσης, 

«βγάζει το ψωμί του με ιδρώτα του προσώπου του».

Επίσης επί περιπτώσεων φόβου, ή, πόνου : 

«τον έκοψε κρύος ιδρώτας».     

  [Επέκταση // Εγκυκλοπαιδικός Ορισμός]

 Ιατρική Ανατομία :  Το έκκριμα των ιδρωτοποιών αδένων του δέρματος. Είναι διαφανές, έχει ιδιαίτερη οσμή και γεύση κάπως αλμυρή. 

Οι ιδρωτοποιοί αδένες βρίσκονται κατάσπαρτοι σ’ όλη την επιφάνεια του δέρματος, σε μεγαλύτερο όμως ποσοστό στις παλάμες, τα πέλματα και το μέτωπο. 

Το απέκκριμα των αδένων αυτών, δηλαδή ο ιδρώτας, διοχετεύεται με τους εκφορητικούς πόρους του δέρματος έξω από το σώμα. 

Παρόλο που ο ιδρώτας είναι απέκκριμα, μολαταύτα είναι χρησιμότατος, γιατί με την όξινη αντίδρασή του δρα με τρόπο αντιμικροβιακό. Χρησιμεύει επίσης για τη θερμορύθμιση (βλ. λ. θερμοκρασία και θερμορύθμιση) του σώματος, γιατί με την εξάτμισή του η επιπλέον θερμοκρασία του σώματος αποβάλλεται . Συγχρόνως ο οργανισμός αποβάλλει με τον ιδρώτα διάφορα άχρηστα προϊόντα του μεταβολισμού, όπως ουρία, ανόργανα άλατα κ.ά.

Ο ιδρώτας αποτελείται κατά 98-99% από νερό. Το υπόλοιπο είναι άλατα και οργανικές ουσίες, άχρηστα προϊόντα του μεταβολισμού.

Η μυρωδιά του είναι χαρακτηριστική για κάθε άτομο, καθώς επίσης και στις διάφορες περιοχές του σώματος όπου παραλλάζει (μασχάλες, πέλματα, γεννητικά όργανα κτλ.).

Φυσιολογική υπερέκκριση ιδρώτα παρατηρείται σε μεγάλη αύξηση της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος, σε έντονη μυϊκή εργασία, ύστερα από συγκίνηση, άγχος, φόβο κτλ. Παθολογική υπερέκκριση ιδρώτα παρατηρείται στην υποχώρηση του πυρετού, στη φυματίωση, στο ρευματικό και μελιταίο πυρετό (με χαρακτηριστική κακοσμία), στον υπερθυρεοειδισμό, στην πνευμονία, στο σοκ κ.α.

Αντίθετα, απουσία ιδρώτα και ξηρότητα του δέρματος εμφανίζεται στην αφυδάτωση, καχεξία, υποθυρεοειδισμό, σκληροδερμία κτλ. Βέβαια και διάφορα φάρμακα συντελούν στην υπερέκκριση ή την ελάττωση της έκκρισης του ιδρώτα. Στην πρώτη κατηγορία υπάγονται η μεταχολίνη, η καρβαμιδοχολίνη κτλ. Στη δεύτερη κατηγορία υπάγονται η ατροπίνη, η σκοπολαμίνη κ.ά.

Επιμέλεια Άρθρου & Φωτογραφίας : Γεώργιος Λυμπερόπουλος

Η αναζήτηση στο άρθρο :    Ιδρώτας, idrotas, sweat, perspiration, ygeia, υγεία, georgeli, #idrotas, #ygeia, #igia, #sweat, @sweat, @igia, @ygeia, @idrotas,  #gli-pedia,